Daily mirror...

Columns

Het leven, gezien door mijn hondse bril... 

Zelfs je naam is mooi...

Tegenwoordig weet iedereen hoe ik heet. Niks meer incognito door de stad, welke stad dan ook. Mijn baasje is hier verantwoordelijk voor.

Kijk hiernaast en je weet wat ze heeft verzonnen... Een naampenning! Ze vond de gangbare niet leuk en heeft met een stuk hout en een gevaarlijk heet ding haar creativiteit een draai gegeven.

Hoewel ik op Internet inmiddels een bekendheid ben, wisten eigenlijk maar weinig mensen mijn echte naam. Dat wil je dan graag zo houden. Ja hee....ik stel ook prijs op mijn privacy. Maar nee... Dinges is the talk of the town.

Vandaag nog... Ik loop naast het baasje te paraderen, op mijn zo bekende macho manier, en daar hoor ik een "ach....wat een schatje! Och poepie, poepie, poepie... Wat ben je leuk!" Ik hoef dan niet meer om me heen te kijken of ze misschien een ander bedoelt, tuurlijk niet! IK ben dat schatje, die poepie, poepie, poepie... dat kan niet anders. De blonde schone vervolgde "ach...hoe heet je dan? Oh...ik zie het: Dinges! Nou dan, zelfs je naam is mooi!" Oh...oké.... misschien is het dan toch niet zo verkeerd, dat naamplaatje :)  

Thanks voor de promotie, baasje! :) 

Boer Zoekt Vrouw

Daten voor boeren... wat geks om voor de gek gehouden te worden

Ik hing bij mijn baasje op de bank... Of vrouwtje, geef het een naam. Als ze een hond was zou ze 'teefje' worden genoemd, dat weet ik dan weer wel. Ik houd het maar op baasje. Enfin, ik hing bij haar op de bank en we staarden naar de tv. 

Eerst snapte ik niet waar we naar keken. Zoals jullie inmiddels ook bekend is geworden, kunnen wij honden mensen verstaan en zo kwam het dat ik ineens begreep dat dit een datingprogramma was voor boeren. Nederlandse boeren, maar ze wonen hier niet. Er was eentje uit Texas, eentje uit Canada en een paar anderen uit Frankrijk, Roemenië en Zambia. Waarom? Nou, kennelijk waren ze het praten tegen aren, koeien, vissen en een bouwval zat. Persoonlijk had ik het erbij gelaten, want vrouwen praten terug en dat is niet altijd een pretje...die bemoeizucht. Deze boeren niet, ze willen een vrouw. Ze zijn op zoek naar geluk.

Baasje vond het ook niet veel, maar ineens veerde ze iets op. Marc kwam voorbij. Net Indiana Jones, dacht ik nog, deze viskweker uit Zambia. Ja...jaren geleden was hij echt iets voor mijn baasje geweest. Een stoere vent, een leven als in Out of Africa, met een prachtig huis aan een meer. BBQ...hondje erbij... Ja...zie het zo voor me. Maar goed, baasje is al heel lang met baas samen en zou die nooit inruilen. En dat is écht zo, beste mensen (voor mensen die al een 'ja ja...zal wel' op de lippen hadden). En natuurlijk mag ze best even kijken.

Mensen vroegen zich af waarom Marc geen vrouw zou kunnen vinden via de normale weg, zullen we maar zeggen. Er is iets mis met die Marc.... dat moet zo zijn. Ik zat meteen aan een crimineel verleden te denken of een woeste jager op vrouwelijk schoon zonder empathie voor eigen vriendin. Zoiets... maar het zat een tikkie anders. Marc bleek helemaal geen viskweker maar manager, werkend voor een Amsterdams bedrijf. Een soort uitzendkracht...dat terrein was helemaal niet van hem! Zo houd je vrouwen een diamant voor wat achteraf een kiezel blijkt te zijn, vonden baasje en ik. Wat een blamage! 

Het werd nog erger. Boer David uit Roemenië, gefilmd op een bouwvallig terrein waar een giga varkensstal zou komen, vertelde enthousiast over de wilde plannen voor een prachtig bedrijf. Overigens helemaal niet het type van het baasje, maar dat terzijde... Blijkt dat bedrijf helemaal niet van hem! Hij werkt voor een Duits bedrijf dat noodlijdende boerenbedrijven opkoopt! Ook een soort van manager dus! Waar verlaat je huis en haard voor als je als vrouw wordt uitverkoren door deze man? 

Ik ben helemaal van slag door dit bedrog....helemaal van het padje. Je zult als hondje maar samen met je baasje terecht komen in zo'n soap! Gelukkig hebben wij de baas en hoeven we niet op zoek. Pfffft...

Ik ben een dog with a mission...

weer eens verwend

Zie mij nou 's! Ik werd weer eens lekker verwend door het baasje (of vrouwtje...wat je maar wilt). Baas heeft het hoofdschuddend bekeken. Hij zegt dat ik veel teveel in de watten word gelegd, maar ik snap werkelijk niet waar hij het over heeft. Ik heb geen watten gezien. Oh... baasje zegt dat baas gewoon jaloers is..... Nou snap ik 'm!

Baasje vond dit nogal hip. Ibiza-stijl... Misschien ben ik niet zo clever, maar alweer snap ik er niks van. Ibiza? Is dat een nieuw automerk of zo? Oh...nu schudt baasje haar hoofd. Ze zegt dat ik me meer moet verdiepen in dat wat trendy is. Trendy???? Is dat het nieuwe hondje van de buren? 

Nou ja, hoe dan ook... het ziet er wel vrolijk uit. Een mooi geweven bandje, geverfd leer, koperbeslag... leuk gedaan. Baasje is weer creatief geweest. Zo ken ik haar weer :)  Oh... niet dus. Ze heeft de moeite niet genomen... Het is bij Dogs With A Mission gekocht, moet je maar eens op googlen dan.  Past wel goed bij mij... ik ben een dog with a mission.

Mijn mission?  Lekker verwend worden ;)


Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin